Dag 8: Van houtsnijwerk tot Eifeltoren.

Zoals in onze voorgaande blogs al naar voren is gekomen zijn de stempels voor ons belangrijk.  Zo wilde wij ook een stempel van Breskens regelen. Gisteravond had ik de vrijwilliger van de Barbarakerk gebeld met de vraag of we langs konden komen voor de stempel.  Dit was mogelijk en we hadden vanochtend om half 10 afgesproken.  Aangezien we maar 13 km naar Ijzendijke hoefde te lopen was hier alle tijd voor. 

We waren dus half 10 in de kerk en kregen de door ons zo begeerde stempel plus al de stempel van Ijzendijke die zij in de kerk hadden omdat de kerk in Ijzerdijke gesloten was.  Hierna hebben we een rondleiding gekregen in de kerk. Dit was een noodkerkje welke in  1950 gebouwd is. Een eenvoudig gebouwtje. Echter de pastoor die daar jaren heeft gestaan heeft de kerk versierd met een groot aantal houten beelden die hij zelf gemaakt heeft van eeuwenoud hout wat in de omgeving gevonden is. We hebben van veel beelden een uitleg gekregen. Vaak waren ze gemaakt met veel oog voor detail en symboliek. Al bij al heeft het gebouw een bijzondere inrichting gekregen en vertelde de vrijwilliger er enthousiast over. De pastoor/ beeldhouwer Omer Gielliet is inmiddels overleden maar leeft zeker voort in de prachtige houten beelden.

Even later zijn we weer op pad gegaan op naar Ijzendijke. Het was een korte route en  heerlijk wandelweer en goede wegen. Na zo'n 2,5 uur lopen kwamen we in het centrum van Ijzendijke aan en hebben daar onze broodjes gegeten en lunch voor morgen gekocht.  Hierna moesten we nog zo'n 3,4 km naar ons logeeradres lopen. Tijdens het lopen waren Kim en ik zo aan het praten en vroeg Kim of ik wel eens in Parijs was geweest. (Een beetje ons doel van deze 4 weken.) Ik zei dat ik daar wel eens was geweest maar niet in het centrum. O dus je hebt nog nooit de Eiffeltoren gezien? Ik antwoordde dat ik die nog nooit gezien had. Nog geen twee minuten later stond daar  opeens een miniatuurversie van de Eiffeltoren op een parkeerplaats waar we langs liepen.  Dat is wel het leuke van deze reis, dit soort toevalligheden, of het nu is dat je juiste mensen op het juiste moment ontmoet of in dit geval een Eiffeltoren tegen komt, ik vind het in ieder geval heel bijzonder.

Inmiddels zijn we op ons overnachtingdadres, ook weer via Vrienden op de fiets. We verblijven in een mooi tuinhuis en hebben gezellig mee gegeten. We werden ontvangen door de man van het echtpaar waarmee we ook gegeten hebben. Zijn vrouw kwam later thuis en kwam in het tuinhuisje langs. Zij loopt ook in etappes naar Santiago en heeft verleden week Reims bereikt. Het is wel mooi om zo samen ervaringen  uit te wisselen. 

Morgen gaat de reis weer verder naar Lembeke waar we een overnachting hebben.